La prersentación de la vida y obra de Bizente Goiekoetxea la han realizado, esta vez, José Mari Velez de Mandizabal y Sabin Salaberri; la parte histórico-cultural ha corrido a cargo de José Mari y Sabin Salaberri ha desgranado su obra musical.
José Mari, comienza presentando a Bizente Goikoetxea en el ámbito familiar -En el que su padre, no bien visto en Aramaio, influyo sobre manera en que no pudiera ejercer su verdadera vocación, sacerdote y músico-, el ámbito musical -En el, que entre otros influyeron el músico local Sebas Amilburu-, su formación primera -En leyes en Oñati-, y, finalmente, en su trayectoria sacerdotal en Valladolid. Fue en Valladolid donde desarrollo su carrera musical. Ya en 1890 tomo posesión de su cargo de Maestro de Capilla en una época en la que la música sacra atravesaba un momento critico por la falta de autores de calidad dedicados a este tipo de musica; Bizente se involucro en la actualización y dignificación de la misma; A la llegada del papa Pió X, en 1904, Goikoetxea, llevaba más de 14 años en la reforma de la música sacra, que el Papa apoyo. Con Bizente colaboraron grandes músicos como Nemesio Otaño, Julio Valdés, Marcelino Villalba, José
M. Olaizola, ... En 1907 se celebra el primer Congreso
de música Sagrada, en que cuajan las ideas reformistas de Goikoetxea plasmadas en la revista "Música Sacre-Hispana. A partir del Congreso, Goicoechea ve cumplidos sus objetivos y concluida su carrera. Aunque sigue trabajando su salud se va deteriorando y fallece en Valladolid en 9 de abril de 1906. Bizente Goikoetxea nació en Ibarra de Aramaio el 5 de abril de 1854.
Sabin Salaberrik, Bizente Goikoetxearen lana aurkezterakoan honako hau esan digu: Goikoetxea ez zela izan munduko eta historiaren musikari onena, baina bai onenetarikoa bere arloan, musika erlijiosoan; Musika erlijiosoaren momentu batekoa -XIX mendearen bukaera eta XXgarrenaren hasierakoa- izan zen eta armonia eta kontrapunto aldetik sakona izan zen; erritmo aldetik, mugatua. Sabinek esan digu zoritxarrez gaur egun galdu dugula gure kontenplazioaren ohitura, urduri eta geldikor bizi garelako; telebista ikustean, "zappinggean" aritzen garela; ez dakigula geldirik egoten, etengabe zerbait egiten diardugula, besterik ez bada, informazioa bilatzen; kostatzen zaigula paisaia, natura edo arte-lana lasaitasunez begiratzea, eta nola ez Goikoetxearen musika mota entzutea. Sabinek "Jerusalen" pieza aztertzen du. Ondoren, Goikoetxearen lanarekin jarraitu du, aipatuz 40urterekin musikari osoa egin zela, naiz eta aurretik ere konpositore izan eta musikari ere; Sabiñek artisau eta artitaren arteko desberdintasunak azaldu dizkigu -Artisauak, trebetasuna du eta hizkuntza menperatu behar du, beste artisten obrak aztertuz, ... Artistak, berriz etorria inspirazioa du ... hau ez da ikasten, jatorrizkoa da-. Goikoetxearen lanak hasiera hasiera, korapilo edo garapena eta bukaera du; Ibaia bezalakoa direla bere obrak ere esan du, lehenengo, medi iturritik sortu eta beste korrentearekin lotuz ibaia sortu; gero ur jausiak sortzen ditu, errotak mugitu eta askenik itsasora hurbiltzean, baretzen da. Lehenengoz organoa edo organorik gabe, ahotsak bat bestearen ostetik; gero eta indar gehiago, gailur espresiboa lortu arte, bukatzeko, energia lasaitzeko, beti baretsu eta isilean. Hau da Goikoetxearen egiteko era, organo sarrera, ahotsen planteamendua, organoen bitarte bat, abestiaren korapiloa eta bukaera; organoa ez dagoenean, ahotsek jarraitzen dute eskema berdintsu bat. Bere hitzaldia bukatzeko "Tantum ergo", "Ave Maria", "Christus factus est" eta "Edoctus" lanak aztertu ditu.
Bai Jose Marik, baita Sabinek ere euren jakintasuna hurbil eta ulegarri modu batean aurkeztu zuten Bizente Goikoetxea. Materialak deskargatu.
Enlatzeak: Bizente Goikoetxea -Euskomedia-, Christus factus est, Ave Maria, Ave Verum
No hay comentarios:
Publicar un comentario